Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

άφησα να μην ξέρω.....για σένα

 
 
Άφησα να μην Ξέρω Κική Δημουλά.

A
πό τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη
.
Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα
:
δεν έλυσα κανένα
.
O
ύτε κι αυτά που θέλαν να πεθάνουν
πλάι στα παιδικά μου χρόνια
:
έχω ένα βαρελάκι που 'χει δυο λογιών κρασάκι
.
T
ο κράτησα ώς τώρα
αχάλαστο ανεξήγητο
,
γιατί ώς τώρα
δυο λογιών κρασάκι
έχουν λυμένα κι άλυτα που μου τυχαίνουν
.
Συμβίωσα σκληρά
μ
'
έναν ψηλό καλόγερο που κόκαλα δεν έχει
και δεν τον ρώτησα ποτέ
ποιας φωτιάς γιος είναι
,
σε ποιο θεό ανεβαίνει και μου φεύγει
.

Δεν του λιγόστεψα του κόσμου
τα προσωπιδοφόρα πλάσματά του
,
του ανάθρεψα του κόσμου το μυστήριο
με θυσία και με στέρηση
.
M
ε το αίμα που μου δόθηκε
για να τον εξηγήσω
.
Ό,
τι ήρθε με δεμένα μάτια
και σκεπασμένη πρόθεση
έτσι το δέχτηκα
κι έτσι τ
' αποχωρίστηκα
:
με δεμένα μάτια και σκεπασμένη πρόθεση
.
A
ίνιγμα δανείστηκα
,
αίνιγμα επέστρεψα
.
Άφησα να μην ξέρω
πώς λύνεται ένα χθες
,
ένα εξαρτάται
,
το αίνιγμα των ασυμπτώτων
.
Άφησα να μην ξέρω τι αγγίζω
,
ένα πρόσωπο ή ένα βιάζομαι
.

O
ύτε κι εσένα σε παρέσυρα στο φως
να σε διακρίνω
.
Στάθηκα Πηνελόπη
στη σκοτεινή ολιγωρία σου
.
K
ι αν ρώτησα καμιά φορά πώς λύνεσαι
,
πηγή αν είσαι ή κρήνη
,
θα '
ταν κάποια καλοκαιριάτικη ημέρα
που
, Πηνελόπες και όχι
,
μας κυριεύει αυτός ο δαίμων του νερού
για να δοξάζεται το αίνιγμα
πώς μένουμε αξεδίψαστοι
.
A
πό τον κόσμο των γρίφων
φεύγω ήσυχη
.
A
ναμάρτητη
:
αξεδίψαστη
.
Στο αίνιγμα του θανάτου
πάω ψυχωμένη
.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

its friday !!!!!!!!!!!



 

η παρασκευή για εμάς ξεκινάει με τρεις εικόνες που μας αρεσαν και συνεχίζει με πολλή δουλειά για τη μία και πολύ διάβασμα από την άλλη... πολλά φιλια με όρεξη και πιο δροσιά σήμερα συνεχίζουμε και δεν σταματάμε σε τίποτα

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

...

 
 
Από τα πέρατα της γης
Φέραν της φωτιάς οι μάγοι
Ονείρατα φιλόξενα
Μήπως και σπάσουνε οι πάγοι

Στη φωτιά ρίχνω όλα τα ταμένα
Όνειρα πάρτε με μαζί κι έμενα
Να χαθώ σε τραγούδια περασμένα
Κάπου εκεί όσα έχω χρεωμένα ζω

Μήπως θαρρέψει ο άνθρωπος
Και ψάξει στα χαμένα
Και βάλει χώρια τα καλά
Χώρια τα στερημένα

Στη φωτιά ρίχνω όλα τα ταμένα
Όνειρα πάρτε με μαζί κι έμενα
Να χαθώ σε τραγούδια περασμένα
Κάπου εκεί όσα έχω χρεωμένα ζω

Από τα πέρατα της γης
Φέραν της φωτιάς οι μάγοι...

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Λιγο απο το καλοκαίρι μας



 






 
καλημέρα με ΄λιγο ....από Ελλάδα
λίγο ....από εμάς
από κάτι μου χρόνια γεννιέται μαζί μας
και είναι μέσα μας
καλημέρα με φωτογραφίες από διάφορα σημεία
 

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Μιά Σταλίτσα Μοναξιάς



 


με μια σταλίτσα μοναξιάς ...κάπου κάπου συμβαίνει και το έντονο αυτό συναισθημα να
σε κυριεύει ...αν καθότι εγώ ανήκω στους μοναχικούς τύπους και το ευχαριστιέμαι ιδαιτέρως...μια σταλίτσα μοναξιάς

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

εσύ ζωδιάκι ?


μου έβγαλε τα απλυτα στη φόρα !!!
παει το ζώδιο το ίδιο μου τα λέει τσεκουράτα
α πα πα πα πα

ελλατώματα ζωδίων λοιπόν
και εγώ απλά χαμογέλασα
αντε γέλασα πολύ σε κάποια
το ομολογώ !!!


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

απλές λύσεις σε προβληματάκια










 
 
ναι γουστάρω πατέντες!!! αλλά όταν πρόκειτε για καμένες δεν ξέρω ποσο.... ο καθρέπτης στην πρώτη φωτό είναι μια απλή λύση κατά τ' άλλα τι στο καλό έχει μέσα αυτή η καφετιέρα ;
άβυσσος και το μυαλό του ανθρώπου και το τι σκαρφίζεται , τέλος τα θερμά μου συλληπητήρια οποιος σκέφτει να ψήσει τα λουκάνικα στο σίδερο έλεος!!!!
 

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

φωτισμένη μέρα


 
 
 
 
 
 
καλημέρα χρόνια πολλά
για τη σημερινή , εύχομαι να μας δίνει φώτιση....
καλή εβδομάδα να έχουμε,
 να προσπαθουμε για το καλύτερο και για όλα αυτά που παραθέτει η φωτογραφία...
να με συγχωρείτε που απουσιάζω και κυρίως που αργώ να απαντήσω , η δουλειά και οι υποχρεώσεις τρέχουν με φοβερούς ρυθμούς
πολλά φιλιά
πολλές ευχές για όλους
και πολλή δύναμη.
 
 

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

θα ειμαστε φίλοι ?

 
Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι
που δε θα έπρεπε ποτέ να το δεχτείς.

Συχνά παρα-είμαι ντροπαλός κι αγέλαστος,
Ιδιαίτερα ευαίσθητος. Ο φόβος μου ξεσπάει σαν οργή,
μου είναι τόσο δύσκολο να αφεθώ, να χαλαρώσω!
Μιλάω όλο για μένα όταν φοβάμαι
κι άλλοτε πάλι, πάνε μέρες χωρίς τίποτα να πω.

Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν λυπάσαι θα σε έχω αγκαλιά

κλαίω λιγάκι σχεδόν κάθε μέρα
γιατί με νοιάζει πιο πολύ απ’ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
κι όταν καμμιά φορά αποκαλύψω την τρυφερή πλευρά μου
(το πιο ζεστό και μαλακό κομμάτι που όλο κρύβω),
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?

Ένας φίλος που πέρα από αδυναμίες κι όρκους
Θα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος,
εκεί που είμαι πράγματι ΕΓΩ,
Θ’ αναγνωρίσει πως πονώ
στα δακρυσμένα μάτια και στα χείλη
και δεν θα πάρει δρόμο όταν με δει
πεσμένο κάτω απ' τις προσωπικές μου ήττες
αλλά θα σταματήσει και θα μείνει
για να μου πει για τον καιρό
που ήμουν κάποτε όμορφος κι εγώ.

θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι λόγοι
που δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς.

Συχνά παρα-είμαι σοβαρός,
δεν ξέρεις από μένα τι να περιμένεις,
Αλλες φορές ψυχρός κι απόμακρος
κι όλο μου φαίνεται θ’ αλλάζω και θ' αλλάζω…
Καυχιέμαι, κοκορεύομαι, σαν το παιδί την προσοχή ζητάω
παίρνω φωτιά, εχω άγριο θυμό!

Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν φοβάσαι θα σε παίρνω αγκαλιά

Κλονίζομαι λιγάκι κάθε μέρα
Γιατί φοβάμαι πιο πολύ απ΄ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
κι αν κάποτε την τρομαγμένη μου πλευρά αποκαλύψω
(το αγωνιώδες φοβισμένο μου κομμάτι που όλο κρύβω)
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?

Ενας φίλος που όταν φοβάμαι την κοντινή επαφή και τονε διώχνω
Πεισματικά αυτός θα μένει στο πλευρό μου
Να μοιραστεί ό,τι περίσσεψε από μια τέτοια μέρα.

Όταν κανείς δε θα θυμάται το όνομά μου,
Όταν κανένας στο τηλέφωνο δε θα καλέσει,
Όταν κανείς για μένα δε θα ανησυχήσει,
Αν έχω τίποτα ή δεν έχω...

κι αυτοί που έχω βοηθήσει κι υπολόγιζα
τόσο επιδέξια θα τρέξουνε μακριά μου

Ένας φίλος που τίποτα δικό μου όταν δε θα έχει απομείνει,
ούτε η γοητεία, ούτε η λεπτότητα, ούτε οι τρόποι,
παρ’ όλα αυτά θα παραμείνει ωστόσο…

θα είμαστε φίλοι?
Δεν έχω λόγο σοβαρό.
Απλά μονάχα στο ζητώ…

"Ελεύθερη μετάφραση από την αννυ λιγνού  στα ελληνικά,
του ποιήματος του James Kavanaugh με τίτλο «Will you be my friend?»"