«Όταν παρατηρεί...
... κανείς το ήρεμο κάλλος και το φέγγος της θαλασσινής επιδερμίδας, ξεχνά την καρδιά της τίγρης που πάλλεται από κάτω της. Και δεν θέλει να θυμάται πως αυτή η βελούδινη πατούσα κρύβει ένα αμείλικτο νύχι» (Χέρμαν Μέλβιλ, «Μόμπυ Ντικ»).
γιατί μας έχει λείψει η θάλασσα ...
Ποσο ωραια τα λεει. Δεν εχω παρα να συμφωνησω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο μεσημερι κοπελες μου
σε ευχαριστούμε κουκλα μας όμορφα καλημέρα πλέον
Διαγραφή